Ik ben Eric van der Aa en woon met mijn vriendin Priscilla, dochter Mila, zoon Sven en onze honden Dan, Bruce, Joy en onze jongste aanwinst Jaimy in Klundert, Noord-Brabant. Mijn fascinatie voor schapendrijven begon in 2006, toen Priscilla me introduceerde in deze bijzondere hobby. Priscilla was toen bezig met haar studie, en onze hond Suzy (inmiddels overleden) kon nauwelijks nog actief zijn bij de schapen. Ik vond dit jammer en ging op zoek naar een trainingslocatie in de buurt. Zo kwam ik terecht bij "Working Borders" in Fijnaart, waar Peter van Eekelen en Charlotte van Dueren den Hollander lesgaven.

Ik startte mijn training met Suzy, die toen anderhalf jaar oud en al wat getraind was. Het werken met honden en schapen vond ik zo fascinerend en leuk dat ik besloot zelf een hond te kopen. Toen Priscilla haar studie had afgerond, konden we samen verder met deze hobby. Na wat zoeken vonden we Jack, een pup uit een sterke werklijn. Jack, inmiddels ook overleden, bleek een laatbloeier. Hij was het eerste jaar vooral geïnteresseerd in de schapenpoep op het veld in plaats van in de schapen zelf. Pas rond zijn eerste verjaardag begon hij zich echt voor de schapen te interesseren, en ik startte met zijn training.

Al snel merkten we dat Jack leuke dingen liet zien, maar dat hij zich sneller moe voelde dan normaal. We maakten ons zorgen om zijn gezondheid, maar na een aantal onderzoeken bleek zijn hart in orde. Wat we wel ontdekten, was dat zijn heupen niet goed ontwikkeld waren, ondanks de goede gezondheid van zijn ouders. Jack werd behandeld door een Belgische specialist, waar hij twee bekkenkantelingen onderging en een jaar moest revalideren.

In de tussentijd belde Peter me over Dot, een acht maanden oude bordercollie die een herplaatsing zocht. Dot kwam uit een goede werklijn maar bleek lastig in een gezin omdat ze op kinderen, fietsen en auto’s dreef. We besloten haar op proef te nemen en meteen bleek ze aanleg te hebben voor het schapendrijven. Ze had een natuurlijke balans en naarmate we haar beter leerden kennen, bleef ze zich ontwikkelen. Uiteindelijk besloten we haar te houden.

Jack herstelde goed en kon ook weer trainen, wat betekende dat ik als beginnende handler ineens twee honden had om te trainen, ieder met een eigen karakter en aanpak. Dit was een sprong in het diepe, maar ontzettend leerzaam. Inmiddels zijn we een paar jaar verder en is Dot uitgegroeid tot een uitstekende hond die zelfs in de hoogste klasse meeliep. Samen met Dot kwalificeerde ik me in 2020 voor het World Trial Team, een prestatie waar ik trots op ben, ondanks mijn af en toe opspelende wedstrijdzenuwen.

Met Jack had ik iets meer uitdaging. Hij had veel power en "eye", waardoor hij zich soms zo focuste op de schapen dat hij op grote afstand moeilijk te bereiken was. Ondanks deze uitdaging beleef ik veel plezier aan het trainen en het lopen van wedstrijden met mijn honden.

Ik was dan ook blij toen Peter en Charlotte me vroegen om hen te helpen bij het lesgeven in Klundert. Inmiddels geef ik zelf les, en als je benieuwd bent of deze hobby bij jou en je bordercollie past, neem dan gerust contact met ons op.